(1) Андоза
Барои сохтани имзо, чизи аз ҳама асосӣ таъмини шакли муфассал (росткунҷа, даврашакл, чоркунҷа ё байзавӣ ва ғайра), андозаи дақиқ ва таҳаммулпазирии оқилона мебошад. Танҳо бо ин роҳ маҳсулотро мутобиқ кардан мумкин аст.
(2) Тарроҳӣ
Бо андозаи мувофиқ, шумо метавонед аломатҳоеро, ки муштариён мехоҳанд, дар асоси рангҳо ва қолибҳои пешниҳодкардаи муштариён таҳия кунед. На танҳо як маҷмӯи тарроҳии барнома мавҷуд аст, балки дар асоси таҷрибаи кори худ ва тамоюлҳои бозори саноатӣ ва дар асоси фаҳмиши дурусти худ дар бораи хаёлот ва муштариён. Тарҳрезӣ ва истеҳсоли он аз меъёрҳои классикӣ баландтар аст, то ба муштариён ҳалли имконпазир пешниҳод карда шавад.
(3) Интихоби ашёи хом
Нишонаҳои мушаххасро ба навъҳои зиёди ашёи хом тақсим кардан мумкин аст. Дар муқоиса бо нишонаҳои шиносоии берунӣ, интихоби ашёи хом маҳдуд аст. Баъзе ҷойҳо кушода ва муҳити атроф шадид аст. Шумо наметавонед акрил, ПВХ ва ғайраро истифода баред, ки зебо, вале нозуканд. Аломатҳои пӯлоди зангногир ё алюминий бо хусусиятҳои муқовимат ба зангзанӣ, ҳарорати баланд ва муқовимати об бояд истифода шаванд; баъзе аломатҳои берунӣ шумораи зиёди воситаҳои нақлиёт ва издиҳоми мардумро доранд, бинобар ин аломатҳо набояд аз ҳад тез ё бурро бошанд; аломатҳои даруниро васеъ интихоб кардан мумкин аст. Инчунин имконоти бештар имконпазир мавҷуданд.
(4) Муоширати саривақтӣ байни тарроҳи лоиҳа ва муштарӣ
Дар бисёр ҳолатҳо, аломатҳо ва дигар қарорҳои тарроҳии муштариён на ҳама вақт беҳтарин, беҳтарин ва аз ҳама мувофиқ мебошанд. Бисёр вақтҳо, баъзе муштариён дар бораи ҷузъиёти фармоишии аломатҳо маълумоти зиёд надоранд, аз ин рӯ, ин дафъа беҳтарин тарроҳии лоиҳа барои нишон додани худ аст. Тарроҳони лоиҳа бояд маҳсулот ва раванди воқеии маҳсулотро хуб дарк кунанд, аз ин рӯ, вақте ки нақшаи муштарӣ ба қадри кофӣ оқилона нест ё баъзе камбудиҳо пас аз амалисозии нақшаи муштарӣ пайдо мешаванд, тарроҳии лоиҳа масъулияти фармоишгарро бо беҳтаринҳо дорад нақшаи интихоб ва қарор аз ҷониби фармоишгар.
Вақти фиристодан: ноябри 11-2020